در نوشته ی از کوروش کبیر تا کابوس آستیاگس گفتیم که پادشاه ماد ایشتوویگو (آستیاگس ،آژی دهاک ) پادشاهی مستبد و خونریز بود.
کمبوجیه اول با ماندانا دختر آستیاگس ازدواج کرد ؛ و این وصلت به تحکیم قدرت هخامنشیان کمک شایانی کرد .
حاصل این ازدواج فرزندی شد به نام کوروش ، که افتخار تمدن بشری و سلاطین ایران گشت . کسی که لقب آقای آسیا را از خود نمود و پارسی ها او را چون پدر خویش دوست داشتند آنچنانکه نمی خواستند کسی جز اراده ی او بر آنها حکم براند.(مراجعه شود به مطلب کوروش کبیر و حکمیت تاریخ ).آنچنان که در مطلب از کوروش کبیر تا کابوس آستیاگس ، بیان کردیم بر طبق گفته های هرودت ؛ آستیاگس بر اثر کابوسی که دیده بود فرمان قتل نوه ی نوزادش را صادر نمود لیکن کوروش بدست چوپان دربار نجات یافت . گفتم که این کابوسها می تواند نمادی از بد بینی حاکمان نسبت به اطرافیان خود به دلیل ظلم وستم آنها باشد که ذهن فرعونیشان را به هر فرمانی وادار می سازد.
پس از ان که کوروش جانشین کمبوجیه شد ، اتحاد و کمک کورو ش به پادشاه بابل موجب خشم آستیاگس گردید. او کوروش را به همدان فراخواند ولی کوروش اعتنایی به فرمان او نکرد.پادشاه به کوروش اعلان جنگ کرد و در طی نبردی که میان آنها رخ داد ، آستیاگس مغلوب و اسیر کوروش گردید.لیکن پادشاه جدید پارس با محبت و دوستی با وی رفتار کرد.
از کوروش تا کوروش کبیر 

کوروش پس از غلبه بر آستیاگس همدان را به عنوان پایتخت خویش انتخاب کرد .
طبق نظر دکتر گریشمن : ((در آغاز دولت هخامنشی ، پارسیان تازه از حالت نیمه چادر نشین به حالت قومی نیمه خانه نشین در آمده بودند.الفبای آنان که با علایم میخی نوشته شده بود معرف پیشرفت آنان در خط عیلامی و هجایی است.کار مهمی که پارسیان به انجام ان توفیق یافتند ، این بود که زبان خود را باخود تعبیر وبیان نمودند)).
مرتضی راوندی می نویسد :(( واین کاری است که سکنه اصلی نجد ایران در طی قرون در صدد انجام آن برنیامدند ؛ و این می رساند که پارسیان ازآغاز تمدن خود ، ابتکار روح خلاق خویش را ، که می توانست اندیشه های خارجی را اقتباس و بر اثر نبوغ خود آن را تغییر شکل دهد نشان دادند))
علاوه بر این دانستن این مطلب که پارسیان در اغاز حکومت هخامنشی در چه وضعی بودند به نظر اینجانب (حبیب آتش پنجه ) می تواند به خواننده جهت درک تلاش پادشاه هخامنشی برای ساختن قدرتمند ترین پادشاهی زمان کمک نماید.
قدیمی ترین لوحه و یادگاری که از عهد هخامنشی به دست ما رسیده این است (( این سرزمین پارسیان که من مالک آنم را رای اسبان نیک و مردان نیک است ، خدای بزرگ اهوره مزداه (اهورا مزدا) ان را به من داد ، من پادشاه این سرزمینم )

پادشاه با تدبیر پارسی ، فرمانروایان مادی را تغییر نداد بلکه عده ای از پارسیان را مامور همکاری و نظارت بر اعمال آنان نمود.
بدین ترتیب کوروش توانست جلوی شورشهای احتمالی را بگیرد و همچنین از تجربه ی این فرمانروایان و حاکمان و وزرا استفاده ی شایانی نماید.در حالی که اخراج انها نه تنها سودی برای حکومت نوپای هخامنشیان نداشت بلکه موجب کینه ی مادها می شد.الته این امر را نمی توان از منش جوتنمردانه ی و خیر خواهانه ی پدر پارس نیز جدا دانست.
انتقال حکومت ماد  بدست هخامنشیان آنچنان بدون بلوا و ماهرانه صورت گرفت که حکومتهای خارج ، حکومت پارسیان را همان حکومت مادی قلمداد می کردند با این تفاوت که راه و روش حکومت به کلی تغییر نمود.
بدین ترتیب هخامنشیان به جای قتل و عام نیروهای با تجربه ی مادی هم توانستند از این تجربه استفاده نمایند ، هم از ایجاد نارضایتی و شورشهای مادیان و طرفدار آنان جلوگیری نمایند و البته  این تغییر حکومت اگر با بلوا و آشوب صورت می گرفت می توانست فرمانروایان بیگانه را به طمع تصرف این سرزمین و حمله به پارس جدید نو پا نماید.
****
تو در چشمان حیرت زده ی مردوک ، بزرگ تر از او ؛ بزرگتر از تمام خدایان بودی.
****